Değişen Yunan ailesi

Eurostat’tan elde edilen son rakamlara göre, Yunanistan’da evlilik dışı doğumlar, 2004’te toplamın yüzde 5,1’inden 2015’te yüzde 9,4’e yükseldi. Tek ebeveynli haneler 10 yılda yüzde 1,8’den yüzde 2,3’e yükselmiştir. Genel olarak, tüm hanelerin yüzde 6,3’ü tek ebeveynli aileleri ve diğer hanelerden oluşmaktadır.

Yunan ailesi önemli ölçüde değişiyor. Daha fazla tek kişilik haneler, daha az düğün, daha fazla boşanma, daha fazla bekar aile, evlilik dışı doğum, apartman paylaşımı, birlikte yaşama, çocuksuz çiftler: Geleneksel nükleer aile sürekli toprak kaybediyor.

Bugün Yunanistan’daki hanelerin çoğunluğu tek kişiliktir: kendi başına yaşamayı seçen veya sona eren bir kadın veya erkek. Avrupa Birliği istatistik ofisi Eurostat ‘a göre, tek kişilik hanelerin payı 2010 ve 2017 yılları arasında dört yüzde puan artarak yüzde 31’e yükseldi. Bir sonraki en büyük grup, tüm hanelerin yüzde 25.2’sini (2007’de yüzde 24.1’den) olan, çocuksuz evli çiftler. Onları, toplamın yüzde 21,9’unu (çocuk sayısı 2007’de yüzde 23,2’den) olan evli çiftler izlemektedir. Dördüncü olarak, toplamın yüzde 15,7’sini oluşturan, çocuksuz evli çiftlerdir.

Hellenik İstatistik Kurumu’ndan (ELSTAT) çıkan rakamlara göre, evlilik sayısı 1993’te 62.195’ten 2017’de 50.138’e düştü. Daha az maliyetli ve daha az bürokratik güçlük içeren Sivil düğünler, son beş yılda dini düğünleri, 2017 yılında 24.975 dini düğünle karşılaştırıldığında kaydedilen 25.163 törenle üstlenmiştir. 

Öte yandan, boşanmalar 1993’te 7.725’ten (veya% 12.4’lük kaba bir boşanma oranı) 2005’teki 13.494’e (% 22.1) yükselmiş ve Yunanistan’ın mali krizi sırasında yıllık% 15.000’e yükselmiştir. Boşanma sayısı 2016 yılında yalnızca 11.013’e geriledi. Bu arada, aynı ELSTAT verilerine göre, birlikte yaşama anlaşmalarının sayısı 2013’te 581’den 2017’de 4.921’e yükseldi.

Eurostat’ın son rakamlarına göre, evlilik dışı doğumlar 2004’te toplamın yüzde 5,1’inden 2015’te yüzde 9,4’e yükseldi. Tek ebeveynli haneler 10 yılda yüzde 1,8’den yüzde 2,3’e yükselmiştir. Genel olarak, tüm hanelerin yüzde 6,3’ü tek ebeveynli aileleri ve diğer hanelerden oluşmaktadır.

Bir örnek

Geçtiğimiz iki buçuk yıl boyunca Gianna, Michalis ve kızı Sappho ile birlikte yaşıyor. Kızının doğumundan sonra Michalis ile tanıştı. Gianna daha sonra Michalis’in eski kocası ve Sappho’nun babası Christos ile arkadaştığını öğrendi. Aynı zamanda, Gianna ve Michalis, Michalis’i hem yurtdışında hem de öğrenci olduklarından beri tanıyan Irene ile yakın arkadaşlardır ve Giorgos. Irene ve Giorgos bir çift değil, çocukluk arkadaşı. Her ikisi de boşandı ve masraflarını azaltmak için bir daireyi paylaşmaya karar verdiler, fakat aynı zamanda birbirlerini de koruyacaklar. Giorgos, hafta sonları çocuklarını Gianna ve Michalis’in evine bıraktı. Irene’nin yeni eşine yeni taşınan eski kocası Panos sık sık evlerinde ziyaret ediyor.

Panteion Üniversitesi Sosyoloji Bölümünde profesör Vasso Artinopoulou, Katimerini’ye “Çağdaş Yunan toplumu değişiyor” dedi. 

“Bugün farklı türlerde aile yapıları uyumlu bir şekilde bir arada var oluyor – çocuksuz bekarlar, çocuğu veya çocuğu olan bekar ebeveynler, çocuklu veya çocuksuz çiftler, birlikte yaşama anlaşması olan veya olmayanlar, eşcinsel çiftler vb. – nükleer, dört üyeli aile ve diğer geleneksel modeller, ”dedi Artinopoulou.

“Gençlerin çoğunlukla bu farklı aile yapılarına çekilmesinin birçok nedeni var: ekonomik, sosyal, kültürel veya tamamen pratik, pragmatik nedenler. İşleri olan iki genç, para biriktirmek için sık sık beraber yaşamaya karar verir; pahalı ziyafet ve törenlerle geleneksel bir düğünü yapmayı seçmiyorlar. Günlük ihtiyaçlarını küçük bir daireye uyarlarlar; paylaşılan yaşamları için sürdürülebilir, düşük maliyetli çözümlere başvururlar. Pragmatizm tarafından yönlendiriliyorlar, yaşam boyu özel bir olay olarak evlenmeyi hayal etmiyorlar – tören prosedürü olan bir düğün gençler arasında çekiciliğinin çoğunu kaybetti. Özlemleri daha pragmatik ”dedi.

Artinopoulou, bu yeni gerçekliğin azalan doğum oranına, boşanma ve bekar ailelerin yükselişine bağlı olduğunu söylüyor. Kriz Yunan aileleri üzerinde yalnızca ekonomik düzeyde değil, aynı zamanda toplum ve değerler düzeyinde de önemli ve çok yönlü bir etki yarattı. Artinopoulou, “İlişkilerdeki kriz açık ve tartışmasız: Daha düşük düzeyde bir iletişim var, güven eksikliği – hepsi Eurostat anketlerine yansıyan unsurlar.” Dedi. Bu krizin, özellikle gençler arasında, birlikte bir hayatı paylaşma konusunda karar vermede güçlü bir etkisi var. Ayrıca, finansal nedenlerle halka açıklanmayanlar da dahil olmak üzere artan boşanma oranları, ailede derin çatlaklar olduğunu gösteriyor – “toplumdaki daha geniş değer krizini yansıtan çatlaklar” dedi.



Krizdeki kurumda

Rum toplum, Rum ailesinin faaliyet göstermesi nedeniyle emsalsiz ekonomik kriz sırasında çökmedi . İyi ilişkiler ve şefkat sağlar. Aynı zamanda, Paris Üniversitesi’nde profesör, New York Bilimler Akademisi’nin üyesi ve Hellenik Demografik Araştırmalar Derneği’nin başkan yardımcısı – Ira Emke-Poulopoulos’a göre bir çelişkiler ve kargaşa dünyası. “Yunanistan’ın Zulüm Altındaki Nüfusu” adlı çalışması 

, geleneksel nükleer ailenin hala norm olduğunu, ancak tek ebeveynli ailelerin ve evlilik dışındaki doğumların yükselişini ve büyük aile sayısındaki düşüşü vurguladığını belirtti.

Yunan ailesinin şekli değişiyor ve Emke-Poulopoulos’a göre buna katkıda bulunan faktörler, her ailenin sahip olduğu ortalama çocuk sayısındaki azalma, demografik yaşlanma ve daha yüksek yaşam beklentisi, ekonominin tarımdan evrimi. sanayiye, eğitim seviyelerinde hızlı bir yükseliş, kişilerarası ilişkilerin demokratikleşmesi ve çalışan annelere. 

Diğer Avrupa ülkelerinde olduğu gibi, “evlilik kurumu bir krizden geçiyor. Evlilik ortaklıkları daha azdır, yaşlıları içerir ve gittikçe kırılgan olduklarını kanıtlarlar. ” 

“ Birlikte yaşayan evlenmemiş çiftlerin sayısı, insanlar evlenmeyi erteledikçe ya da hiç evlenmemeye karar verdikçe artıyor. ”

Emke-Poulopoulos, demografik, kurumsal (birlikte yaşama, evlilik ve boşanma yasaları), ekonomik, sosyal ve kültürel faktörlerin hepsinin evliliklerdeki düşüşe katkıda bulunduğunu ekledi. 

Benzer faktörler ayrıca daha az doğum yapar. 

Bir yandan, özellikle kriz sırasında, insanların ekonomik şartlar altında çocuk sahibi olmaya zorlandıkları, diğer yandan “ekonomik refahın doğumları sınırladığı” gerçeği olduğu görülmüştür. “Çoğu ebeveyn, başka bir çocuğa sahip olmaktansa, bir araba satın almayı veya araba değiştirmeyi, yazlık ya da yeni mobilya almayı tercih ediyor.” 

Avrupa eğilimleri

, tek başına yaşayan evlerin olduğunu gösteren en yeni Eurostat verilerine göre, yavaş yavaş bir tekler bölgesi haline geliyor kıtanın baskın hane halkı haline gelmek.

Yunanistan’daki yüzde AB ortalamasının yüzde 33,6’nın altında iken, yüzde 31’de bu oran diğer ülkelerde, özellikle İsveç’te (yüzde 51,4), Danimarka’da (yüzde 44,4), Litvanya’da (yüzde 42,5), Finlandiya’da (41,3) çok daha yüksektir. yüzde), Almanya (yüzde 41,2) ve Estonya (yüzde 39,9).

Bu yalnızca doğaldır; ailelerin büyüklüğünde düşüşle birlikte, önemli demografik, sosyal, ekonomik ve çevresel sonuçlarla birlikte hanehalkı sayılarında bir artış görüyoruz. 

2017’de, ortalama AB ailesinin on yıl önceki 2.4’e kıyasla 2.3 üyesi vardı. Ortalama aile büyüklüğünün 2005’te 2.7 üyeden 2007’de 2.5’e, 2017’de 2.3’e düştüğü Yunanistan’da bu değişim daha çarpıcıydı. 

En büyük aile birimleri Hırvatistan’da, 2017’de ortalama 2.8, en küçük İsveç’te. (1.9), Almanya ve Danimarka (her ikisi de 2), en büyük düşüş Litvanya’da kaydedilmiştir, ancak ortalama aile büyüklüğü 2007 yılında 2.6 üyeden 2007’de 2.1’e düşmüştür.

Aynı zamanda, AB’deki hane halklarının üçte ikisinin yalnızca bir veya iki kişiden oluşması dikkat çekicidir. Aslında tek kişilik haneler 2007-17 döneminde 3,7 puan artarken, iki kişilik haneler 0,8 puan artarak yüzde 31,9’a yükselmiştir. Üç kişiden oluşan haneler, bloktaki toplamın sadece yüzde 15,6’sını oluştururken, dört kişilik haneler yüzde 13,1 ve beşi artı% 5,8’dir. 

Sonuç olarak, bir bütün olarak hane sayısı AB28’de 2007’de 201 milyondan 2017’de 221 milyona çıkmıştır (yıllık yüzde 1,01). Yunanistan’da, aynı dönemde 4.280.800’den 4.393.900’e yükseldiler. Yüzde olarak, en büyük artış Kıbrıs’ta (yılda yüzde 2) ve Slovenya’da (yüzde 1,8), sadece Hırvatistan ise yılda yüzde 0,31 oranında düşüş gösterdi.

Çocuklu haneler, Avrupa Birliği’ndeki toplamın yüzde 29,6’sını ve Yunanistan’da yüzde 28,2’sini oluştururken, liste İrlanda (yüzde 40,2), Polonya (yüzde 37,4) ve Kıbrıs (yüzde 36,7) tarafından yönetiliyor. Aşağıdan gelen Yunanistan, Almanya (yüzde 22,3) ve Finlandiya (yüzde 21,9). Türkiye, AB dışında, çocuklar da dahil olmak üzere hanelerin yüzde 51,9’unu ve eski Yugoslavya Makedonya Cumhuriyeti’ni (yüzde 49,5) takip ediyor.

Birden fazla yetişkinin bulunduğu kategorideki en yaygın hanehalkı tipi çocuksuz bir çifttir. Verilere göre, blokta yüzde 24,9 ve Yunanistan’da yüzde 25,2’yi temsil eden bir düzenlemeyle. Çocuklu çiftler, AB’de yetişkin hanelerin yüzde 20’sini ve Yunanistan’da yüzde 21,9’u oluşturmaktadır. Çocuklu çiftlerin en küçük yüzdelerine sahip ülkeler Litvanya (yüzde 14,3) ve Bulgaristan’dır (yüzde 14,5). Bu arada, İrlanda çocuklu hanelerin en yüksek oranına sahip olmasına rağmen, yüzde 40,2 ile tek ebeveynli ailelerde yüzde 6,3’e, İsveç (yüzde 6,4), İngiltere ve Estonya rakamlarına yakın bir artış gördü (6,6). her birinin yüzdesi). En yüksek oranlar Danimarka (yüzde 8,6) ve Litvanya’da (yüzde 7,2), en düşük oranlar Hırvatistan (yüzde 1,9) ve Finlandiya’da (yüzde 1,8).